Номын тухай

Ноднин намар өч төчнөөн ажил болж авсан сэгсгэр хар малгай минь хүнддэх болж, том нохойд үнгүүлсэн гөлөг шиг царай алдах нь хавар болсны шинж ажээ. Газар дэлхий хүртэл амь орж сургуулийн хашаан дотор нойтон газраас уур дэгдэн тэрүүхэн баруун дэнж дээгүүр зэргэлээ наадах нь олон цагаан зээр уралдан гүйх шиг үзэгдэнэ. Агаарт цэнхэр униар татаад, зэрэглээ наадахыг харах бүрийд сэтгэлд нэгэн баяр төрж, алдрайхан зүрх тэр л хэмээр булгилан цохилох бөлгөө. Охидын инээд цасанд дарагдаж байгаад сая гарч ирээ юу гэлтэй чанга сонсдож, өөрсдөө ч гэсэн дээл гутлаа нимгэлэн хэд хэдээр орж гарах нь шар үсээ хаясан сарваа адил цовоо цолгин үзэгдэнэ. Хүүхдүүд завсарлагаар гадна тоглож ойртон буй нарыг ирээдүй мэт хүлээнэ.Энэ нарыг орой дээр ирэхэд бид сургуулиа төгсөнө. Сургууль гэдэг маань хотын нэгэн ТМС1 шүү дээ. Хаврын наран дор баясан явахдаа надад бас өөр нэг хүлээх юм байлаа. Тэр нь юу вэ гэвэл Баянаагаас ирэх хариу байсан юм. Тэр захиаг би дэлхий нараа хүлээхээс ч илүү тэсч ядан хүлээж байсан байх. Зав л гарвал би Баянаагаас ирэх захидлын үгийг төсөөлөн бодно. Тэр нь янз янзаар төсөөлөгдөх боловч гагцхүү өөдрөг, цаашдынхаа амьдралыг төсөөлөх гэж оролдоно.