Номын тухай

Эрт урьдын цагт Царцаа хочтой Намжил гэж ерөөс эрдэм ном сурдаггүй мунхаг шавь байжээ. Царцаа Намжил сүм хийдэд шавилан сууж, гурван жил эрдэм ном заалгасан боловч юу ч сурсангүй гэнэ. Нэгэн өдөр багш нь Царцаа Намжилыг дуудан “нутагтаа буц” гэсэнд Царцаа Намжил “Багш минь би эрдэм ном сураагүй болохоор нутагтаа буцаж чадахгүй. Иймд та одоо надад ганцхан л ном заагаад өгөөч” гэж гуйжээ. Үүний хариуд багш нь “Чамд одоо ямар ч ном заахгүй. Замдаа тохиолдсон бүгдийг цээжилж яв, тэр чинь чамд эрдэм болно буй за” гэжээ. Монгол хүн бүр Царцаа Намжилын талаар энэхүү сургамжит үлгэрийг сонсож өссөн байх. Энэ үлгэр танд юуг бодогдуулж байна вэ. Та англи хэл сурах тал дээр Царцаа Намжилын адилаар насаараа ном үзсэн хэдий ч өдийг хүртэл юу ч сураагүй юм биш биз. Яагаад гэж та өөрөөсөө асууж үзсэн үү? Мэдээж энэ бүгд сургалтын арга барилтай шууд холбоотой. “Хүнд загас барьж өгөх бус, загас барих аргыг нь зааж өг” хэмээх мэргэн үгийг санан надад энэхүү номыг гаргах итгэл үнэмшил төрсөн билээ. Гадаад хэл сурна гэдэг таниас асар их цаг хугацаа, хөлс хүч, тэсвэр хатуужил шаардсан хүнд хөдөлмөр хэдий ч энэ бүхнийг даваад гарсан цагт Бернард Шоу-гийн хэлсэнчлэн “Жижгэвтэр хайрцганд очир алмаар хийвэл тэр хайрцаг эрдэнэсийн сав болж, харин хоолны шавхруу хийвэл хогийн сав болно” гэх зүйрлэл биелэлээ олох нь гарцаагүй бизээ.

Анх гадаад хэл сурах гэж байгаа хэн нэгний хувьд эгээ л нялх хүүхэд анх хэлд орж байгаа мэт урт хугацаанд бага багаар суралцах үйл явц нэн чухал байдаг ба ингэж тогтмол хугацаанд бага багаар хэлийг эзэмших нь илүү үр дүнтэй аргад тооцогддог.